அது ஒரு காதல் காலம் பகுதி 5

நான் அவளயே வெச்ச கண் வாங்காம பாத்துட்டு இருந்தேன். அவளும் என்ன பாத்து தான் நடந்து வந்துட்டு இருந்தா. என்ன நடக்க போகுதோ ஆண்டவா. ஒரு நிமிஷம், நான் அந்த நொடி வரைக்கும் நாத்திகன், ஏன் ஆண்டவானு சொன்னேன்? பிரச்சன வந்தா தான் அப்டி சொல்வோமா? சரி சரி இத பத்தி அப்பறம் பேசலாம், இதோ பக்கத்துல வந்துட்டா. உங்க இதயம் துடிச்சு உங்க காதுக்கு கேட்ருக்கா? எனக்கு அப்போ கேட்டுச்சு. அட பயம்ங்க.

"என்ன சார், உங்க பேர் கூட எனக்கு தெரியாது. ரெண்டு மூணு நாளா உங்கள நீங்க கண்ணாடில பாத்தத விட என்ன தான் அதிகமா பாத்திருப்பீங்க போல? நேரடியா கேக்கறேன். எனக்கு சுத்தி வளைக்க தெரியாது. are you in love with me?"

சத்யமா அத நான் எதிர் பாக்கவே இல்ல. சம்பிரதயமா என்ன வேணும் உங்களுக்கு? ஏன் என் பின்னாடி வரீங்க? இந்த மாறி கேள்விய தான் எதிர் பாத்து அதுக்கு பதில் சொல்ல தயார் ஆய்ட்டு இருந்தேன். அவ மேல இருந்த ஈர்ப்பு எல்லாம் ஒரு சின்ன ஆசைய மாறின நேரம் அதுதான். நான் என்ன பதில் சொல்ல போறேன்னு வித்யா என்னையே பாத்துட்டு இருந்தா.

"லவ்வா? அதெல்லாம் பெரிய வார்த்தைங்க. உங்க பேர் கூட எனக்கு தெரியாது. உங்களுக்கே தெரிஞ்சிருக்கும் நான் உங்க பின்னாடி வரது. லவ்ன்னு நெனச்சு எல்லாம் வரலீங்க. ஏதோ ஒரு ஈர்ப்பு.அவ்ளோதான். உங்க கூட பேசனும், பழகனும்னு தோணுச்சு அவ்ளோ தான்"

"அப்டியா............." சின்ன தடுமாற்றம் அவ கண்ல. "யோசிச்சு சொல்றேன்"

சொல்லிட்டு கெளம்பிட்டா.

எனக்கு ஒன்னும் புரில, அவ்ளோ தானா, அவ எபிசொட் என் வாழ்க்கைல முடிஞ்சதா? வித்யா வா பாத்தா அவ சிரிச்சிட்டு இருக்கா. ஒன்னுமே புரில.

"என்ன வித்யா இப்டி சொல்லிட்டு போய்டா. நான் பேசினது தப்பா? இனி பேச மாட்டாளா?"

"மக்கு, மக்கு. நீ சொன்னதும் அவ முகத்த பாத்தியா? அவ அத எதிர் பாக்கல. நீ லவ் பண்றன்னு சொல்வனு தான் எக்ஸ்பெக்ட் பண்ணிருப்பா. அதான் யோசிச்சு சொல்றேன்னு சொல்லிட்டு எஸ் ஆய்டா. அவ சொன்ன யோசிச்சு சொல்றேன்னுக்கு அர்த்தம் ஓகே "

அப்போ தான் எனக்கு புரிஞ்சது. கூடவே வழிஞ்சது.

ஆய்த எழுத்துல ஈஷா தியோல் சொன்ன யோசிச்சு சொல்றேன்னுக்கும், விண்ணைத்தாண்டி வருவாயா திரிஷா சொன்ன யோசிச்சு சொல்றேன்னுக்கும் வித்யாசம் இருக்கு. ஈஷா சொன்னது ஓகே. த்ரிஷா சொன்னது இது வேலைக்கு ஆகாது வேற ஆள பாரு. அட சாமி பொண்ணுங்க அகராதிய புரிஞ்சுகறது கஷ்டம்.

அன்னிக்கு நான் பறக்காத குறை தான்.இமய மலை சைடு எல்லாம் போனேன். அன்னில இருந்து எப்படா அடுத்த நாள் வரும்ன்னு  காத்திருக்க ஆரம்பிச்சேன். காலைல சீக்கிரம் எந்திரிக்க முடியாத ஆளா நீங்க? லவ் பண்ணுங்க, 5 மணிக்கு எந்திரிச்சிடலாம். கூடவே டெய்லி குளிச்சு, நல்லா புள்ள இமேஜ் வர வெக்க ட்ரை பண்ணுவீங்க. இதெல்லாம் நானும் பண்ணேன்.அனுபவம் தான். அடுத்த நாள் காலைல அதே பஸ் ஸ்டாப்ல நின்னுட்டு இருந்தேன். வந்தா.

கொஞ்சம் சிரிச்ச முகமாத்தான் இருந்தா. அப்பா தப்பிச்சேன்.

"சொல்லுங்க. என்ன பேசனும்"

"என்ன பேசனுமா? இதுக்கெல்லாம் நோட்ஸ் எடுத்துட்டா வருவாங்க? மொதல்ல சாரி. நான் பின்னாடி வந்தது உங்களுக்கு எரிச்சலா இருந்தா. அப்பறம் ஒரு வேண்டுகோள். நீங்க வாங்கனு கூப்ட எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு"

"எனக்கும் தான். நீ வா னே கூப்டுங்க. எரிச்சல் எல்லாம் இல்ல, கொஞ்சம் பயமா இருந்தது. அப்பறம் உங்களால எனக்கு எந்த பிரச்சனயும் வராதுனு தெரிஞ்ச அப்றம் தான் இப்போ உங்க கூட பேசிட்டு இருக்கேன் "

"தேங்க்ஸ் .நானும் மரியாதை எதிர் பாக்கல.நீ வா னே கூப்டு. அப்பறம் என் பேர் ராகுல்"

"என் பேர் வீணா"

அவ்ளோ தான் அப்போ பேசினோம். லேட் ஆச்சுனு போய்டா. ரூம்க்கு போய் சாயங்காலம் எப்போ வரும்ன்னு வெயிட் பண்ண ஆரம்பிச்சேன்.சாயங்காலம் அவ ஆபீஸ் போனேன். அவ ஆபீஸ்ல இருந்து, அசோக் பில்லர் ஹாட் சிப்ஸ் வரைக்கும் பேசிட்டே நடந்து வந்தோம். தூரம் தெரில. அங்க ஒரு காபி. அப்றம் அங்க இருந்து கெளம்பி போய்டா . காலைல ஒரு அரை மணி நேரம். சாயங்காலம் ஒரு 2 மணி நேரம். அவ்ளோ தான். 

அப்போ தான் சொன்னா, நான் அவ பின்னாடி வந்தது அவளுக்கு நல்லா தெரியும்ன்னும், மெட்ராஸ் பஸ்ல ஏறினத தான் அவ எதிர்பாகலன்னும்  சொன்னா. ஆனா அந்த நொடி அவ மனசுல நான் எங்க இருக்கேன்ன்னு கண்டுபுடிக்க முடில.

காலைல எப்போ வரும்ன்னு சாயங்காலமும், சாயங்காலம் எப்போ வரும்ன்னு  காலைலயும் காத்திருக்க ஆரம்பிச்சேன். காத்திருப்பு அப்டினா என்னன்னு உண்மையா தெரிஞ்சது. என் வாழ்க்கையில் மறக்க முடியாத ஒரு மாசம் அது தான். சில நேரம் வண்டி இல்லாம நடந்து வருவா. ஒரு கைல குடை. இன்னொரு பக்கம் நான். அவ கைய புடிச்சிட்டு நடக்க முடியாதான்னு அப்போ எல்லாம் ஏங்கிருக்கேன்.

நெறையா பேசினோம். என் கூட இருக்கோமே அப்டிங்கறதுக்காக அவ பேசிட்டே இருந்தா. பேசும் போது எல்லாம் கூடவே இருப்பாளே அப்டிங்கறதுக்காக அவ பேசறத கேக்க ஆரம்பிச்சேன். சுருக்கமா சொல்ல போனா அவ கூடவே இருக்கனும்ன்னு தோன ஆரம்பிச்சது.

நெனச்சது எல்லாம் நடந்திருமா?