அது ஒரு காதல் காலம் பகுதி 12

என்ன பண்ணன்னு தெரியாத டைம்ல ஒரு பஸ் ஸ்டாப் வரும், அங்க வர பஸ்ல ஏறி போனா டர்னிங் பாயிண்ட்ன்னு விண்ணைத்தாண்டி வருவாயால ஒரு டயலாக் வருமே, அதே மாறி என்ன பண்ணன்னு தெரியாம நின்னுட்டு இருந்தேன். சுனில் கால் பண்ணான்.

"மச்சி எங்க இருக்க?"

"பில்லர் கிட்ட, வீணா கூட பேசிட்டு இருக்கேன்"

"சரி இன்னைக்கு என்ன பிளான்? அவ கூட ஊர் சுத்த போறியா?"

"இல்ல மச்சி, ஏன் கேக்கற?"

"இல்லைடா, நம்ம கைல இன்னைக்கு இன்னோவா இருக்கு. பசங்க எல்லாரும் பிஸி, எவனும் வரலன்னு சொல்லிட்டானுங்க. பாண்டிச்சேரி   போலாமா?"

அடடா இவன் அல்லவா நண்பன். சரியா எப்போ நமக்கு ஹெல்ப் வேணும்ன்னு தெரிஞ்சு வண்டியோட வரான் பாரு.

"மச்சி சூப்பர் டா. நீ அசோக் பில்லர் வா, நான் வெயிட் பண்றேன்"

வீணா அப்போ தான் வண்டி எடுத்துட்டு பக்கத்துல வந்தா.

"எங்க மாலதி? என்ன பலமான யோசனை?"

அவ கிட்ட நடந்தத சொன்னேன். கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சா.

"சரிவா, என் வண்டிய எங்க ஹாஸ்டல்ல நிறுத்திட்டு வரலாம். நானும் கோயம்புத்தூர் வரேன்"

அடடா வண்டில போறப்ப அடிக்கலாம்ன்னு நெனச்ச ஒரு பீருக்கும் ஆப்பு. 

"அட நீ எதுக்கு வீணா, நானே போய்ட்டு வந்திடறேன். போன் பண்ணி சொல்றேன் என்ன நடந்ததுன்னு"

"அதில்ல, உனக்கு வீட்ல பொண்ணு பாக்க ஆரம்பிச்சிடாங்க. எனக்கும் சீக்கிரம் நடந்திடும் , அதனால நானும் எங்க வீட்ல சூட்டோட சூடா சொல்லிடறேன்"

அவ சொல்றதும் சரி தான். தள்ளி போட்டுட்டே போக முடியாது. வண்டிய நிறுத்தீட்டு சுனில்க்கு வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தோம். இவன் கிட்ட என்ன சொல்லி கோயம்புத்தூர் கூட்டிட்டு போலாம்ன்னு யோசிட்டு இருந்தப்ப சுனில் வந்தான்.

"என்னடா தனியா வருவன்னு பாத்தா குடும்பத்தோட வந்திருக்க" "மேடம் ஒன்னும் பயப்படாதீங்க உங்க ஆள பத்திரமா கூட்டிட்டு போய்ட்டு சேதாரம் இல்லாம கொண்டு வந்து விட்டுடறேன்" 

என்ன நடந்தது, எங்க போகணும்ன்னு சொல்ல சொல்ல அவன் பாவமா பாத்துட்டு இருந்தான்.

"டேய், உனக்கு நான் என்னடா பாவம் பண்ணேன். வண்டி இருக்குன்னு சொன்னது குத்தமாடா. போக வர 1000 கிலோமீட்டர். என்ன நெனச்சிட்டு இருக்க?"

"மச்சி, என்ன நடந்ததுன்னு சொன்னேன்ல, வேற வழி இல்லடா. மாத்தி மாத்தி ஒட்டிக்கலாம்"

"அதெல்லாம் எனக்கும் தெரியும். மாலை போட்டு மஞ்ச தண்ணி தெளிச்சு ரெடியா இருக்கடா. என்ன பண்ண,  வா போலாம்"

அவன் போய் வண்டிய ஸ்டார்ட் பண்ணான்.

வீணா கேட்டா,"எதாச்சும் தப்பா நெனச்சுக்க போறான் ராகுல், வேற ஐடியா இல்லையா?"

"அட அவன் அப்டி தான் பேசுவான், மனசில ஒன்னும் நெனச்சுக்க மாட்டான். கவலை படாத"

நாங்க ரெண்டு பேரும் பின்னாடி சீட் ல. அவன் கெளம்பினான். 

"என்னடா நண்பா, வண்டில AC இல்லையா? சரி சரி பாட்டாச்சும் போடு"

"எல்லாம் கால கொடுமைடா"

சும்மா நானும் சுனிலும் பேசிட்டு வந்துட்டு இருந்தோம். அவ வெளிய வேடிக்கை பாத்துட்டு இருந்தா. ஸ்ரீபெரும்புதூர் தாண்டி வண்டி பெங்களூர் ஹைவேல பறந்துட்டு இருந்தது. பேசிட்டு இருந்த சுவாரஸ்யம்ல அவ என் தோள்ல சாஞ்சுகிட்டது நான் கவனிக்கவே இல்ல. ஒரு 10 நிமிஷம் கழிச்சு ஒரு சொட்டு கண்ணீர் என் கைல விழுந்தது. 

"ஹே என்னாச்சு? ஏன் அழற?" 

கருமம், பசங்களுக்கு இந்த ஆறுதல் சொல்ற கலை தான் வந்தே தொலையாது. எனக்கும் தான். இப்டியா மொக்கை மாறி கேள்வி கேப்பேன். அவ எழுந்து என்ன மொறச்சு பாத்துட்டு மறுபடியும் என் மடில படுத்துட்டா. ஒரு 5 நிமிஷம் வண்டி முழுக்க மௌனம். 

எந்திரிச்சு, அந்த கலங்கின கண்ல என்ன பாத்து," ஐ லவ் யு"ன்னு சொல்லிட்டு மறுபடியும் படுத்துட்டா. ஒரு செகண்ட், அவ கண்ல தெரிஞ்ச அந்த லவ்வ பாத்ததும் எனக்கு கண்ல தண்ணி வந்திடுச்சு. அப்போ மாலதி சொன்ன வார்த்தைகள் என் மனசில ஓடிட்டு இருந்தது. "பைத்தியமா இருக்கா உன் மேல.மிஸ் பண்ணிடாத".

அப்ப முன்னாடி இருந்து ஒரு சவுண்ட். 

"டேய் இங்க என்ன படமாடா ஓடுது, ஒருத்தன் வண்டி ஓட்டிட்டு இருக்கான், இங்க வந்து கொஞ்சிகிட்டு இருக்க. ஆம்பூர் வரப்போகுது, நான் பிரியாணி சாப்ட போறேன். அப்பறம் நீ ஓட்டு"

அடப்பாவி நல்லா லவ் சீன், கெடுத்துட்டான். அவ சாப்பாடு வேணாம்ன்னு சொல்லிட்டா. சாப்டுட்டு மறஞ்சு தம் அடிச்சிட்டே பேசிட்டு இருந்தோம்.

"எதுக்குடா அழுதா அவ வண்டிக்குள்ள?"

"தெரில மச்சி, மாலதியா பாக்க போறேன்ன்னு சொல்லிட்டு போனேன்ல?"

"ஆமா, வீட்ல பேசிருக்காங்கன்னு சொன்ன"

"அவ கூட பேசிட்டு இருந்தத இவ பாத்துடா. ஆன இது வரைக்கும் ஒரு வார்த்தை கேக்கல டா, பத்தாதுக்கு மாலதி கூட இவ வேற ஒரு 15 நிமிஷம் தனியா பேசிட்டு இருந்தா, என்ன பேசினாங்கன்னே தெரில"

"அடப்பாவி, கேக்க வேண்டியது தான"

"தெரிலடா, கேட்டா சொல்லல. மாலதி வந்து, அவ உன்ன ரொம்ப லவ் பண்றா, மிஸ் பண்ணிடாதன்னு சொல்லிட்டு போய்டா. அதுக்குதான் அழறா போல"

"சரி அப்ப இன்னும் கொஞ்ச நேரம் நானே ஓட்டறேன். நீ அவ கூட இரு"

"நண்பேண்டா"

வண்டில ஏறினோம்.

அம்மா கால் பண்ணாங்க.